استفاده از مدل ها، معادلات انتقالی، شبکه عصبی
پریسا شاهین رخسار؛ اصلان اگدرنژاد
چکیده
باوجود پرباران بودن استان گیلان، پراکنش نامناسب بارندگی در دوره رشد محصول و کمبود رطوبت در زمان نیاز، تأثیری منفی بر رشد محصولات مختلف ازجمله گلگاوزبان میگذارد. این پژوهش باهدف مدیریت آبیاری گل گاوزبان در مراحل مختلف رشد انجام شد. به این منظور، پانزده آزمایش مزرعهای با انتخاب سطوح بالا و پایین تیمارها شامل آبیاری(بدون آبیاری ...
بیشتر
باوجود پرباران بودن استان گیلان، پراکنش نامناسب بارندگی در دوره رشد محصول و کمبود رطوبت در زمان نیاز، تأثیری منفی بر رشد محصولات مختلف ازجمله گلگاوزبان میگذارد. این پژوهش باهدف مدیریت آبیاری گل گاوزبان در مراحل مختلف رشد انجام شد. به این منظور، پانزده آزمایش مزرعهای با انتخاب سطوح بالا و پایین تیمارها شامل آبیاری(بدون آبیاری (I1) و تأمین کامل نیاز آبی گیاه (I2))، دو مرحله رشد ساقه روی (D1)، ساقه روی و گلدهی (D2) ، و دو سال با بارش مختلف (ترسالی (Y1) و خشکسالی (Y2)) بر اساس 15 ترکیب بهدستآمده از طرح مرکب مرکزی در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان واقع در رشت انجام شد. نتایج نشان داد که آبیاری بیشترین و مرحله رشد کمترین اثر را بر عملکرد و شاخصهای رشد گل گاوزبان داشتند. دوره خشکسالی سبب افزایش مقدار عملکرد دانه، عملکرد روغن و درصد روغن شد درحالیکه سایر پارامترها در شرایط ترسالی به حداکثر مقدار خود رسیدند. در شرایط تأمین آب آبیاری در زمان گلدهی و ساقهروی، وزن هزار دانه برابر با 18/9 گرم و مقادیر عملکرد گل خشک، عملکرد گل تر، عملکرد دانه و عملکرد اقتصادی نیز بهترتیب برابر با 468، 858، 486 و 983 کیلوگرم بر هکتار بهدست آمد. در شرایط تأمین آب آبیاری در زمان گلدهی، عملکرد روغن و درصد روغن بهترتیب برابر با 160 کیلوگرم در هکتار و 33/5% تعیین شد. با در نظر گرفتن سطوح بهینه برای همه پارامترها بر اساس درونیابی مقادیر عوامل در طرح مرکب مرکزی، اگر درصد و عملکرد روغن اهمیت کمتری نسبت به سایر پارامترها داشته باشد، تأمین 88% آب آبیاری در ترسالی و برای دوره گلدهی و ساقهروی لازم است. برای دستیابی به حداکثر عملکرد و درصد روغن، تأمین کامل نیاز آبیاری در خشکسالی و در دوره ساقهروی میبایست در نظر گرفته شود.
پریسا شاهین رخسار؛ ابراهیم امیری؛ سامیه رئیسی؛ محمد اسماعیل اسدی
چکیده
امروزه حتی در مناطق مرطوب کشور، بحران آب یک مشکل عمده کشاورزی و افزایش بهرهوری مصرف آب یکی از ملزومات توسعه پایدار است. با توجه به این امر، استفاده از مدلهای شبیهسازی رشد گیاه بهعنوان ابزاری برای مدیریت بحران آب مفید به نظر میرسد. در این پژوهش از مدل WOFOSTجهت شبیهسازی عملکرد دو رقم سویا تحت مدیریت کمآبیاریدر منطقه گرگان ...
بیشتر
امروزه حتی در مناطق مرطوب کشور، بحران آب یک مشکل عمده کشاورزی و افزایش بهرهوری مصرف آب یکی از ملزومات توسعه پایدار است. با توجه به این امر، استفاده از مدلهای شبیهسازی رشد گیاه بهعنوان ابزاری برای مدیریت بحران آب مفید به نظر میرسد. در این پژوهش از مدل WOFOSTجهت شبیهسازی عملکرد دو رقم سویا تحت مدیریت کمآبیاریدر منطقه گرگان استفاده شد.با استفاده از عملکرد اندازهگیری شده و اجزای بیلان آب شبیهسازیشده از مدل، مقدار متوسط بهرهوری تبخیرتعرق (Wp ET) مبتنی بر عملکرد دانه 72/0 کیلوگرم دانه به ازای هر متر مکعب تبخیر تعرقحاصل شد. با افزایش تنش خشکی، بهرهوری آب بر پایه مجموع آبیاری و بارش(Wp I+R) و بهرهوری آب بر پایه مقدار آبیاری (Wp I) در هر دو رقم افزایش یافت ولی رقم دی پی ایکس در مواجه با تنش خشکی دارای بهرهوری آب بالاتری نسبت به رقم سپیده بود. نتایج ارزیابی عملکرد و دقت مدل WOFOST نشان داد شاخص ریشه میانگین مربعات خطای نسبی (nRSME)عملکرد دانه و بیوماس کل در هر دو رقم موردبررسی کمتر از 10 درصد، شاخص ضریب جرم باقیماندهها (CRM) نزدیک به صفر، ضریب کار آیی مدل (EF) 89/0، ضریب تبیین(R2)93/0 و شاخص توافق ویلموت (IOA) در حدود 89/0 به دست آمد. بهطورکلی یافتههای این تحقیق کار آیی مطلوب مدل را در شبیهسازی فرآیند رشد و تأثیر آب بر عملکرد و بهرهوری آب سویا تأیید می کند و رقم دی پی ایکس در شرایط محدودیت آب برای کشت در استان گلستان توصیه میشود.
پریسا شاهین رخسار؛ محمد اسماعیل اسدی
چکیده
به طور کلی مناسب بودن یک روش آبیاری به مقدار آب ذخیره شده در ناحیه توسعه ریشه، تلفات نفوذ عمقی در زیر ناحیه ریشه، تلفات ناشی از رواناب سطحی و یکنواختی آب به کار برده شده در پروفیل خاک در هر نوبت آبیاری بستگی دارد. اندازه گیری این پارامترها در شرایط مزرعه و در حین کار طبیعی ارزیابی سیستم آبیاری تعریف می شود. این پژوهش به منظور ارزیابی ...
بیشتر
به طور کلی مناسب بودن یک روش آبیاری به مقدار آب ذخیره شده در ناحیه توسعه ریشه، تلفات نفوذ عمقی در زیر ناحیه ریشه، تلفات ناشی از رواناب سطحی و یکنواختی آب به کار برده شده در پروفیل خاک در هر نوبت آبیاری بستگی دارد. اندازه گیری این پارامترها در شرایط مزرعه و در حین کار طبیعی ارزیابی سیستم آبیاری تعریف می شود. این پژوهش به منظور ارزیابی دو روش آبیاری قطرهای و شیاری، تحت رژیمهای مختلف آبیاری (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی) در دو سال زراعی (85 و 1386) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان اجرا گردید. مقایسه حجم آب مصرفی بین دو روش نشان داد که آبیاری قطرهای موجب کاهش 33 درصدی در مقایسه با آبیاری شیاری شده است. نتایج نشان داد که عملکرد سویا تحت تأثیر روش آبیاری قرار نگرفت ولی رژیمهای مختلف آبیاری بر عملکرد محصول موثر بودند. متوسط راندمان یکنواختی پخش آب در آبیاری کامل در روش آبیاری قطرهای 96 درصد و آبیاری شیاری 95 درصد بوده است و راندمان کاربرد آب در روش قطرهای به طور قابل ملاحظهای (84 درصد) بیشتر از روش شیاری بدست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش قسمت عمده هدر رفت آب در روش آبیاری شیاری ناشی از تلفات رواناب سطحی (67 درصد در تیمار آبیاری 100 درصد نیاز آبی) میباشد، در حالی که این تلفات در روش آبیاری قطرهای مشاهده نشد.